Najważniejsze przewinienia w ochronie sadu – część II
Dobre prowadzenie sadu nie jest sprawą łatwą. Wymaga ono zarówno szerokiej wiedzy z zakresu ogrodnictwa jak i umiejętności praktycznych. Występuje wiele czynników wpływających na produkcję, dlatego sadownik nie może myśleć i postępować schematycznie, ale zawsze do każdej sytuacji powinien podchodzić indywidualnie.
Zobacz również: Najważniejsze przewinienia w ochronie sadu – część I
Kierowanie się w ochronie schematem, bez uwzględnienia czynników, które tę ochronę powinny modyfikować
Usytuowanie sadu lub kwatery – konsekwencje
Jednym z takich czynników jest niewątpliwie stanowisko, na którym usytuowany jest sad lub kwatera. Większej intensywności ochrony przed chorobami wymagają kwatery położone na stanowiskach nisko położonych, co wynika z wysokiej wilgotności i długo zalegających tam mgieł (są to czynniki sprzyjające infekcjom i rozwojowi chorób grzybowych i bakteryjnych).
Z tego samego powodu należy również uwzględnić bliskość zbiorników wodnych czy położenie sadu w dolinach rzecznych, gdzie zagrożenie jest znacznie większe niż w przypadku terenów otwartych lub na stokach.
Usytuowanie sadu w miejscu sprzyjającym infekcjom powinno skłaniać do zmodyfikowania schematu ochrony.
Sąsiednie sady jako potencjalne zagrożenie
Ważna jest również znajomość poziomu ochrony w sadach sąsiednich, jeśli takie są w otoczeniu naszego sadu. W tych zaniedbanych występuje duża presja ze strony szkodników oraz znaczny potencjał infekcyjny chorób. Nieuwzględnienie przez sadownika potencjalnego zagrożenia z sadu z sąsiedztwa może w konsekwencji spowodować zdecydowanie gorsze efekty ochrony.
Wielkość źródła infekcji oraz warunki atmosferyczne
Niezwykle ważne jest analizowanie wielkości źródła infekcji w sadzie lub kwaterze (czy choroba występowała w sadzie w poprzednim sezonie i w jakim nasileniu), bo to – obok warunków pogodowych – będzie decydowało o presji ze strony patogenu.
Niezwykle ważną kwestią jest również uwzględnienie warunków temperaturowych, wilgotności powietrza i nasłonecznienia, opadów oraz dostosowanie do nich odpowiednio dobranych pestycydów.
Kiedy należy intensyfikować ochronę sadu
- w fazie największej wrażliwości tkanki na porażenie,
- w przypadku uprawy odmian wrażliwych – jednak nie powinno się ograniczać ochrony odmian mniej wrażliwych w okresach wysokiego zagrożenia, np. kiedy wystąpią sprzyjające infekcjom warunki pogodowe,
- gdy presja ze strony patogenu jest duża, np. były nasilone objawy chorób w poprzednim sezonie (i/lub jest sprzyjająca patogenowi pogoda).
Niedostateczna znajomość charakterystyki pestycydu
Każdy sadownik powinien znać:
- właściwości środka oraz sposób jego użycia,
- wymagane warunki pogodowe do aplikacji preparatu,
- zawartości substancji czynnej, grupy chemicznej, do której należy środek,
- ponadto dawki czy zwalczanych szkodników lub chorób.
Znajomość działania preparatu
Zawsze należy wnikliwe zapoznać się z właściwościami preparatu.
Występują fungicydy o działaniu:
- kontaktowym,
- wgłębnym
- układowym,
- quasi-układowym.
Insektycydy mogą działać:
- kontaktowo,
- żołądkowo
- gazowo.
Z kolei na roślinie insektycydy działają:
- powierzchniowo,
- wgłębnie
- systemicznie.
Trzeba również umiejętnie wykorzystywać fakt, że niektóre fungicydy czy insektycydy zwalczają jednocześnie dwie lub więcej chorób lub szkodników.
Najważniejsze przewinienia w ochronie sadu – część III
Polecane artykuły: