Najczęstsze błędy podczas cięcia sadów

W ciągu ostatnich dwóch dekad zmienił się typ sadów towarowych w Polsce. Aktualnie przeważają sady intensywne, założone z drzewek na podkładkach karłowych. Jest, oczywiście, jeszcze część sadów półkarłowych, całkiem dobrze plonujących, których sadownicy się nie pozbywają. Biorąc pod uwagę ten fakt, warto przypomnieć, jakie są różnice wynikające z poszczególnych czynników podczas cięcia naszych sadów.

Kształt drzewa

Należy pamiętać o założeniach karłowego typu sadu jabłoniowego:

• smukłe, produktywne drzewa z wrzecionową lub osiową koroną.

Czasami, niestety, zapominamy o tym. Najczęściej pozostawiamy zbyt dużą ilość pędów na wierzchołkach drzew, chcąc otrzymać więcej owoców najwyższej jakości. Zaburzenie tego kształtu może generować różne problemy:

•  Niedostateczne wybarwianie i ogólny spadek jakości owoców w niższych partiach drzew.

• Odchylanie się drzew od osi rzędu, co powoduje odkształcanie się rusztowań.

• Odchylone drzewa z rozrośniętymi pędami na wierzchołku mogą zaczepiać i uszkadzać kolumnę opryskiwacza.

• Nadmierne usuwanie pędów dolnego piętra, co powoduje intensywny wzrost w górnej części drzewa oraz przeniesienie owocowania do góry.

Te błędy najczęściej sadownicy popełniają podczas cięcia drzew półkarłowych. Uważają, że gdy zostawią więcej pędów uzyskają większą „masę”. Tymczasem regularne i konsekwentne prześwietlanie wierzchołków daje dostęp światła do niższych partii, a tym samym poprawia ilość i jakość owoców.

Wigor drzew

Pamiętajmy o tym, że wykonując cięcie poszczególnych pędów i gałęzi, wpływamy na ich siłę wzrostu,np. cięcie drewna o charakterze wegetatywnym będzie powodowało jeszcze silniejszą reakcję wzrostową Jednym słowem, podczas cięcia powinniśmy wiedzieć i pamiętać o tym, jaka będzie reakcja rośliny po wykonaniu konkretnego cięcia sekatorem. Wtedy da nam to wymierne korzyści.

Jeśli jest konieczność ingerencji (w przypadku drzew półkarłowych), to starajmy się skracać przy pąku kwiatowym albo usuńmy taką gałąź w całości. Druga wersja jest najczęściej korzystniejsza.

Nieprzestrzeganie tych zasad może powodować problemy związane z produktywnością sadu lub  uzyskaniem dobrej jakości:

•  Na drzewach półkarłowych i silnie rosnących cięcie/skracanie silnych pędów powoduje jeszcze silniejszą reakcję wzrostową. Wskutek tego walczymy z drzewem, a brak jest produktywności. Owoce z takich pędów są co prawda dobrze wyrośnięte, ale jest ich mało. Są też wrażliwe na choroby fizjologiczne i gorzej się przechowują.

• Z drugiej strony drzewa i pędy bardzo karłowe, o słabym wigorze, należy ciąć intensywniej. I nie chodzi tu o wycinanie dużej ilości gałęzi, tylko o tzw. klikanie, czyli wykonanie skracania pędów, najlepiej przy pąku liściowym, aby pobudzić roślinę do wzrostu. Dzięki temu osiągniemy owoce lepiej wyrośnięte. Brak tego typu cięcia, szczególnie u odmian produktywnych i drobnoowocowych, po pewnym czasie powoduje zbyt generatywny charakter drzewa, brak wigoru w pędach i zdecydowane drobnienie owoców.

Nieprawidłowy kształt korony drzewa.