Komunikat sadowniczy z dnia 13.05.14 – Wiśnie i czereśnie

13 maja 2014 roku wydany został komunikat sadowniczy dotyczący ochrony wiśni i czereśni przed chorobami i szkodnikami.

Drobna plamistość liści

W tym sezonie są idealne warunki do wystąpienia w sadach infekcji pierwotnych – w wielu rejonach utrzymuje się wilgotna pogoda, sprzyjająca porażeniu młodych liści Konieczna jest kontynuacja zabiegów ochrony, w okresie między kolejnymi deszczami

Polecane fungicydy:
Syllit/Carpene/ Topsin M 500 SC lub difenokonazol, Merpan, również KaptanPlus 71,5 – jest to preparat dwuskładnikowy, przydatny do ochrony zawiązków przed gorzką zgnilizną wiśni, a jednocześnie zabezpieczający liście przed drobna plamistością liści.

Ze względu na fakt, że w niektórych sadach mogą występować formy grzyba Blumeriella jappi odporne na fungicydy dodynowe i benzimidazolowe nie należy ich stosować częściej niż 2 x w sezonie (ich działanie może być wówczas słabsze).
Ilość i intensywność zabiegów należy uzależnić od:

•  podatności odmiany- Łutówka jest odmianą podatną na tę chorobę

•  pogody w okresie wzrostu zawiązków i presji choroby – jeśli w poprzednim roku choroba wytworzyła duży potencjał infekcyjny (duży procent opadłych przedwcześnie liści), a w kolejnych tygodniach będzie przeważała deszczowa pogoda – trzeba zaplanować 4-5 zabiegów w sezonie.

Z kolei w sadach, w których choroba była skutecznie zwalczona w minionym sezonie a pogoda będzie słoneczna i sucha wystarczy wykonać 2-3 zabiegi.

Konieczne są jednak wykonywane na bieżąco lustracje sadu – liści wewnątrz koron

Rak bakteryjny

w okresie opadów opryskiwać odmiany podatne wiśni i czereśni Przy dużym zagrożeniu chorobą, w celu ochrony zawiązków owocowych wskazane są 1-2 zabiegi po kwitnieniu: Nordox, Neoram, Cuproflow, Miedzian Extra.
Odmiany wiśni wrażliwe na raka bakteryjnego to np. Nefris/Wanda

Odmiany czereśni podatne na raka bakteryjnego to: Hedelfińska, Van, Sweetheart, Czarna Późna, Marchijska, Napoleon, z kolei odmiany mało i średnio podatne: Kordia, Regina, Rainier, Rivan, Schneidera Późna, Summit, Sam, Buttnera Czerwona, Buttnera Czerwona Późna, Burlat, Karesova, Korina, Lapins, Merton Premier (odporna na chorobę), Oktavia, Pola, Techlovan, Ulster, Vanda, Vega, Wczesna Riversa.

Mszyce

W przypadku zagrożenia ze strony mszyc (1 drzewo z koloniami mszyc w próbie 50 drzew) trzeba zaplanować zabieg zwalczający, w związku z ochłodzeniem poleca się jeden pyretroidów, po ociepleniu w warunkach stabilnej pogody polecamy Pirimor 500 WG Chloronikotynile Mospilan/Calypso poleca się dopiero wówczas, jeśli jednocześnie licznie wystąpią nasionnice.
Zabieg wykonany odpowiednio wcześnie jest bardziej skuteczny, niż ten spóźniony, gdy mszyca schowana jest w skręconych liściach. Wówczas jeden zabieg jest niewystarczający i – trzeba go powtórzyć.

Gdy zabieg planuje się wykonać mało selektywnym insektycydem, należy to zrobić, zanim pojawią się masowo owady drapieżne. Przy występowaniu placowym można opryskiwać tylko drzewa porażone lub nawet mechanicznie usuwać (odcinać) zakończenia pędów z licznymi koloniami mszyc.

Nasionnce

Po ociepleniu na wczesnych odmianach czereśni – licząc od Burlata zawiesić żółte pułapki lepowe. Pułapki powinny być powieszone w sadzie najpóźniej w połowie maja.

Zasada rozwieszania pułapek jest następująca: w sadach o pow. do 5 ha z 1 odmianą – powinno się umieścić 3 pułapki, jeśli zaś są różne odmiany – najlepiej po 2 sztuki na jedną odmianę lub grupę odmian, dojrzewających w tym samym czasie. Wysokość, na której powinna się znaleźć pułapka to 1,5-1,8 m – taka, aby można było ją swobodnie przeglądać. Ważne jest, aby zawieszać ją w miejscach nasłonecznionych korony, od strony południowej.

Jeśli pułapka zostanie niewłaściwie powieszona np. w cieniu, pod osłoną liści, może wówczas nie wskazywać rzeczywistego zagrożenia przez szkodnika.

Kwieciak pestkowiec

Szkodnik, wcześniej o lokalnym znaczeniu, obecnie – coraz częściej stwierdza się w wielu rejonach Polski wzrost liczebności chrząszczy, a wśród nich między innymi kwieciaka pestkowca. Szkody wyrządzają dorosłe chrząszcze i larwy.

Owad dorosły kwieciaka pestkowca długości 4-4,5 mm ma cienki ryjek, jest czerwonobrązowy, pokryty szarymi włoskami, z dwoma jasnymi, poprzecznymi paskami, składającymi się z jasnych łusek. Zimują chrząszcze w spękaniach kory i ściółce, po opuszczeniu kryjówek (gdy temperatura powietrza przekracza 9 C) zaczynają żerowanie na rozwijających się pąkach i liściach, wygryzając w nich niewielkie otwory (to nie przynosi strat).

W następnej kolejności samice uszkadzają jednak młode zawiązki – składając tam pojedyncze jaja. Po ich złożeniu (jaj są białe, owalne, długości 0,7 mm) na powierzchni owocu widoczne jest wgłębienie, a na jego dnie niewielkie skorkowacenie. Z nich wylęgają się larwy – białe, beznogie, z brązową głową, rogalikowato wygięte. Dalszy rozwój larwy i poczwarki odbywa się wewnątrz pestki – wyjadają one jej jądro.

Chrząszcze wychodzą z pestek w okresie dojrzewania owoców, poprzez wygryziony otwór – uszkadzając (rozrywając) miękisz.Po wyjściu już nie żerują, ale zapadają w diapauzę, która trwa do następnego roku.

Uszkodzone owoce gniją i tracą wartość handlową. Szkodnik może zniszczyć kilkadziesiąt procent zawiązków. Występuje jednak lokalnie głównie w zaniedbanych sadach, szczególnie, jeśli w ich sąsiedztwie są stare drzewa lub krzewy czeremchy oraz inne zaniedbane sady drzew pestkowych.

Zwalczanie – Opryski należy wykonać w okresie lotu chrząszczy, w temperaturze powyżej 15oC (wkrótce po kwitnieniu). Zabieg jest konieczny szczególnie w tych sadach, w których w poprzednim roku obserwowano liczne uszkodzenia owoców.

Niestety brak jest zarejestrowanych insektycydów do walki z tym szkodnikiem, jednak zabieg Calypso/Mospilan wykonany przeciwko mszycom mogą znacznie ograniczyć uszkodzenia owoców.