Kistnik malinowiec – morfologia i objawy

Rozpowszechniony w Europie i Azji, w Polsce występuje pospolicie w całym kraju na malinach i jeżynach uprawianych i dziko rosnących.
Kistnik jest chrząszczem z rodziny kistnikowatych.
Owad dorosły o rudobrązowym zabarwieniu długości do 4 mm.

Na liściach uszkodzonych przez chrząszcze widoczne są charakterystyczne podłużne wyżery między nerwami. Przy licznym pojawie chrząszczy znaczna część blaszek liściowych może być zjedzona.
Pęki kwiatowe są nadgryzane od zewnątrz, wyżerane są z nich słupki i pręciki.
Największe szkody czynią larwy, powodując robaczywienie owoców malin.
Mogą one uszkodzić nawet 80% owoców.
Największy procent robaczywych owoców występuje w pierwszym zbiorze i zmniejsza się w zbiorach kolejnych.

Zimują chrząszcze w glebie, skąd zaczynają wychodzić w końcu kwietnia lub na początku maja, gdy temperatura powietrza osiągnie 10 – 14 stopni.
Pojaw chrząszczy może być rozciągnięty w czasie i trwać nawet 40 dni, początkowo chrząszcze żerują na nierozwiniętych liściach, potem na pękach kwiatowych i kwiatach.
Pod koniec maja lub na początku czerwca samice składają jaja, następuje to zwykle 30 dni po pojawie chrząszczy i zbiega się z początkiem kwitnienia malin.
Wylęgłe larwy żerują w dnie kwiatowym oraz w owocach maliny.
Wyrośnięte larwy w okresie dojrzewania owoców spadają do gleby, gdzie przepoczwarczają się.
Wylęgłe chrząszcze pozostają w miejscu przepoczwarczenia do wiosny.