10 wskazówek dla skuteczniejszego zwalczania przędziorków i pordzewiaczy
2 kwietnia 2012 w Warszawie odbyła się konferencja inaugurująca akcję edukacyjną pt. „Skuteczne zwalczanie przędziorków i pordzewiaczy w uprawach sadowniczych„ prowadzoną wspólnie przez Sumi Agro Poland i Instytut Ogrodnictwa. Koordynator akcji Zbigniew Dąbrowski podczas konferencji wygłosił wykład, w którym omówił najczęstsze błędy sadowników w zwalczaniu roztoczy oraz wymienił 10 praktycznych wskazówek, dzięki którym można skutecznie zwalczyć przędziorki i pordzewiacze. Zapraszamy do obejrzenia filmu.
Zwalczanie przędziorków i pordzewiaczy – film
10 wskazówek dla skuteczniejszego zwalczania przędziorków i pordzewiaczy
- Prowadzić przez cały sezon systematyczną i prawidłową lustrację, szczególnie w okresie od początku wegetacji do 2-4 tygodni po kwitnieniu i w drugiej połowie lata, zwłaszcza w okresach suchej i słonecznej pogody
- Dobrać właściwy akarycyd, uwzględniając specyfikę występującego gatunku szkodnika i jego fazy rozwojowej
- Decyzję o zwalczaniu podejmować po osiągnięciu lub przekroczeniu progu szkodliwości; nie można zwlekać z wykonaniem zabiegu, aż liczebność populacji przędziorków będzie zbyt duża
- Wykonywać zabiegi w temperaturze powyżej 15°C, lecz nie wyższej niż 25°C (przędziorek jest wówczas bardziej ruchliwy) i przy bezwietrznej pogodzie
- Stosować optymalne dawki wody do opryskiwania dla dobrego pokrycia liści w całej koronie drzewa, ale takie by ciecz nie ściekała (przy dużych koronach i rozstawach rzędów nawet 750-1000 l/ha)
- Po 5-7 dniach od opryskiwania dokładnie ocenić skuteczność zabiegu
- Zwracać uwagę na sytuację z przędziorkiem w sadach sąsiadujących
- Stosować adiuwanty w celu polepszenia penetracji preparatu
- Wykonywać zabiegi przy wilgotności powietrza nie niższej niż 50% (słabsze odparowywanie preparatu)
- Prowadzić właściwą rotację preparatów (tzn. rotację grup chemicznych, a nie nazw preparatów!)
Najczęstsze błędy popełniane przez sadowników w walce z przędziorkami i pordzewiaczami
Wieloletnie badania oraz obserwacje praktyki sadowniczej prowadzone przez pracowników Instytutu Ogrodnictwa wskazują, iż problemy ze zwalczaniem przędziorków i pordzewiaczy wynikają najczęściej z:
- niedostatecznej liczby lustracji, zwłaszcza w okresach pogody sprzyjającej rozmnażaniu obu szkodników
- słabej znajomości cech charakterystycznych stosowanych akarycydów, takich jak zwalczanie poszczególnych stadiów rozwojowych, mechanizm działania na liściu czy na szkodnika, a także selektywność w stosunku do drapieżnych roztoczy
- niewłaściwej techniki wykonywania zabiegów, w szczególności: obniżania dawek preparatów, stosowania nieodpowiedniej ilości wody, wykonywania zabiegów w niewłaściwych temperaturach lub przy wietrznej pogodzie
- występowania zróżnicowanej populacji w poszczególnych kwaterach czy odmianach oraz wpływu silnie zasiedlonych sąsiednich sadów
- braku kontroli skuteczności wykonanych zabiegów
- zbyt późnych decyzji o podjęciu zwalczania, gdy populacja szkodników jest już bardzo duża i wystąpiły straty w wyniku ich żerowania
- przekonanie o długotrwałym następczym działaniu akarycydów kontaktowych
- rezygnacji ze stosowania środków przyczepnych ułatwiających penetrację preparatów roztoczobójczych
- braku lub nieprawidłowej rotacji akarycydów, co w konsekwencji przyśpiesza selekcję ras odpornych szkodników