Wydłubka oczateczka – morfologia i szkodliwość

Wydłubka oczateczka – morfologia i rośliny żywicielskie

• Zwójka ta jest polifagiem, w uprawach sadowniczych występuje na jabłoniach, gruszach, śliwach, wiśniach, czereśniach , porzeczkach i malinach. Szczególnie licznie w sadach integrowanych o ograniczonej ochronie.
• Niewielki motyl o rozpiętości skrzydeł do 16 mm. Skrzydła przednie bardzo charakterystyczne o trzech pasach: ciemnoszarym, białym i szarym. Skrzydła tylne są brązowoszare
• Gąsienica dorasta do 12 mm. Może być czerwonobrunatna, brunatnożółta, z ciemniejszymi błyszczącymi brodawkami. Głowa, tarczka tułowiowa, tarczka analna i nogi tułowiowe są czarne. Gąsienice młodszych stadiów są żółte, żółtopomarańczowe lub czerwonobrązowe.

Wydłubka oczateczka – rozwój

• Gatunek jednopokoleniowy. Zimują młode gąsienice w oprzędach utworzonych w suchych łuskach pąków, spękaniach kory, w rozwidleniach gałązek.
• Wiosną gąsienice bardzo szybko uaktywniają się, żerując w pąkach a następnie w ściśle sprzędzionych rozetach liściowych i kwiatostanach.
• Przepoczwarczanie gąsienic rozpoczyna się w II połowie maja a kończy w czerwcu.
• Lot motyli i składanie jaj rozpoczyna się na początku czerwca i trwa około 2,5 miesiąca.
• Latem młode gąsienice żerują pod oprzędami na dolnej stronie liści, zeskrobując skórkę i miękisz.
• W owocach gąsienice wygryzają liczne, znajdujące się blisko siebie otworki.