Szklistość miąższu

Szklistość miąższu jest chorobą fizjologiczną jabłek. Charakteryzuje się między innymi brązowieniem i rozpadem wnętrza owocu. Z tego artykułu dowiesz się jakie są jej przyczyny, objawy i powstawanie, a także jak można zapobiegać szklistości miąższu. Zapraszamy do lektury.

Przyczyny szklistości miąższu

Szklistość miąższu to choroba fizjologiczna, której czynnikami sprzyjającymi są czynniki występujące jeszcze przed zbiorem, jak długotrwałe upały i susza w okresie wegetacji oraz duże wahania temperatury. Szczególnie podatne na chorobę są owoce duże, dojrzałe, z niską zawartością wapnia i przenawożone azotem. Porażeniu ulegają tkanki w pobliżu wiązek sitowo-naczyniowych lub w okolicach gniazda nasiennego.

Objawy szklistości miąższu

Miąższ w objętych chorobą miejscach staje się wodnisty i szklisto-przeźroczysty.

Powstawanie szklistości miąższu

Do zmian w miąższu dochodzi, kiedy przestwory międzykomórkowe ulegają wysyceniu sokiem zawierającym sorbitol. Jest to podstawowy węglowodan transportowany z liści do owoców, gdzie jednocześnie ulega przetworzeniu na fruktozę.

Znajdujący się w przestrzeniach międzykomórkowych sorbitol prowadzi do powstania alkoholu etylowego i aldehydu octowego, a te związki w podwyższonym stężeniu są toksyczne dla tkanek owoców, powodują ich brązowienie i rozpad. Zmiany chorobowe mogą być widoczne również na powierzchni owoców w postaci rozmytych, ciemniejszych błyszczących plam.

Zapobieganie szklistości miąższu

Jeśli zmiany powstałe w miąższu są niewielkie, mogą ustąpić podczas przechowywania jabłek. Należy wtedy opóźnić schładzanie owoców, tzn. przetrzymać je przez kilka dni w temperaturze około 10°C i potem przechowywać w wyższej niż standardowo zalecana. Trwałość przechowalnicza owoców jest wtedy ograniczona, więc należy je krócej przechowywać.