Mszyca jabłoniowo – zbożowa – morfologia i szkodliwość

Mszyca jabłoniowo-zbożowa – morfologia i rośliny żywicielskie

• Mszyca jabłoniowo-zbożowa występuje w Europie, Azji i Ameryce Północnej.
• Żywicielami pierwotnymi tej mszycy są: jabłoń, grusza, głóg, jarzębina, irga i pigwa. Żywicielami wtórnymi: różne gatunki traw.
• Mszyca dorosła jest owalna w zarysie, koloru jasno- lub żółto-zielonego, z krótkimi, jasnozielonymi, ciemno zakończonymi syfonami i krótkim ogonkiem.
• Jaja zimowe są owalne, czarne silnie błyszczące, długości 0,5 mm.
• Jaja zimowe składane są u nasady krótkopędów, i w kątach pąków, na starszych i grubszych gałęziach, często na dolnej stronie konarów i gałęzi.

Mszyca jabłoniowo-zbożowa – Objawy żerowania i szkodliwość

• Wylęgające się larwy wybierają przede wszystkim szybciej rozwijające się pąki kwiatowe. W trakcie żerowania pokrywają je kropelkami rosy miodowej.
• W miarę rozwoju mszyce przechodzą na ogonki kwiatowe i liściowe, a następnie na dolną stronę blaszek liściowych.
• Na skutek ich ssania blaszka liściowa zwija się w poprzek, nieraz ukośnie czy spiralnie, bez odbarwiania się liści.
• Mszyca jabłoniowo-zbożowa wymieniana jest jako wektor chorób wirusowych.

Mszyca jabłoniowo-zbożowa – rozwój

• Zimują jaja, przeważnie u nasady krótkopędów, w kątach pąków.
• Wyląg larw rozpoczyna się w końcu marca i na początku kwietnia, w okresie nabrzmiewania pąków, ale jeszcze przed ich pęknięciem.
• Rozwój larwalny trwa od 2 do 5 tygodni.
• Dorosłe mszyce zaczynają rodzić larwy w okresie zielonego pąka, przed fazą różowego pąka.
• Drugie pokolenie pojawiające się po kwitnieniu, stanowią mszyce uskrzydlone, które przelatują na trawy. Na korzeniach tych traw rozwija się do 10 pokoleń. Począwszy od września mszyce wracają na jabłoń i składają jesienią jaja zimowe.
• Jedna samica składa na korze jabłoni do 70 jaja zimowych.