Mikroelementy i zabiegi pielęgnacyjne na plantacji malin – przepis na sukces

Magnez dostępny dla roślinmalina krzew

Roczne zmniejszanie glebowych zasobów magnezu przez jego wymywanie poza zasięg korzeni odpowiada mniej więcej ilości tego pierwiastka pobranego przez rośliny wraz z plonem. Tak więc nawożenie magnezem może wahać się od 40 do 80, a nawet 120 kg MgO/ha. Na glebach lekkich wskazane jest coroczne dostarczanie tego składnika zamiast podawania go w wysokich dawkach co 3– 4 lata. Jeżeli zawartość magnezu w glebie jest optymalna, polecana dawka to 30 –50 kg mg/ha. Najtańszym sposobem uzupełnienia magnezu jest zastosowanie wapna magnezowego, np. wapniak Kornicki to nawóz na bazie kredy, granulat o składzie 50% CaO + MgO 4,5% czy Oxyfertil mix Mg 60/20 lub Oxyfertil Mg 75/25. Jeśli jednak odczyn gleby będzie w zakresie optymalnym, zaleca się zastosować Kizeryt (siarczan magnezu – skład: 25% MgO i 20% S) lub nawozy wieloskładnikowe, np. Rosafert 5-12-24 -3. Stosunkowa niewielka ilość Mg w tych ostatnich może być zbyt mała, aby skorygować większe niedobory tego składnika, ale jest wystarczająca w celu corocznego nawożenia zachowawczego.

Pamiętaj o stosunku K:Mg w glebie

Planując nawożenie magnezem na podstawie analizy gleby, ważne jest jednoczesne uwzględnienie stosunku ilościowego K/Mg, który nie powinien przekraczać 3,5. Wysoka i bardzo wysoka wartość stosunku decyduje o potrzebie nawożenia magnezem nawet wtedy, gdy zawartość mg w glebie jest w zakresie wysokim. Zalecane dawki MgO przy bardzo wysokim stosunku powinny być takie, jak przyniskiej zawartości mg w glebie, a więc maksymalne. Jednocześnie należy zaniechać nawożenia potasem. Jeśli jednak będzie potrzeba zastosowania wysokich dawek potasu, to powinniśmy uwzględnić dodatkowe nawożenie magnezem. Gdy analizy wykażą potrzebę szybkiego dostarczenia roślinom magnezu lub gdy na liściach wystąpią objawy niedoboru tego składnika, wskazane jest kilkakrotne dolistne zastosowanie siarczanu magnezu, nawozu ASX magnez plus w dawce 2–3 kg/ha (nawóz azotowo-magnezowy – 10% MgO, z siarką oraz bardzo wysoką zawartością mikroskładników pokarmowych) lub Agrocean Mg – 5 l/ha przynajmniej 3 razy w sezonie (koncentrat nawozowy z ekstraktem z alg morskich, 13% MgO).

Malina wrażliwa na niedobór żelaza

Malina jest bardzo wrażliwa nie tylko na niedobory magnezu, ale także żelaza, które jest niezbędne do syntezy chlorofilu. Niedobory magnezu i żelaza nasilają się w latach suchych lub po obfitych opadach deszczu, dlatego też w trakcie wegetacji należy wykonać 2–4 zabiegi nawozami:

  • Siarczan magnezu 10 kg/ha + Mikrostar complex 0,5 kg/ha (stała mieszanka mikroskładników pokarmowych),
  • Mikrostar Fe + Azofol 5 l/ha (koncentrat nawozowy do dokarmiania roślin azotem 16,1%, magnezem 4% i siarką So₃ 8,1%),
  • Metalosate Fe (dawka 1,5–2 l/ha).

Niedobór boru – groźny dla uprawAgrocean B

Jego niedobór występuje głównie na glebach lekkich i słabo próchnicznych. Jednak gdy wiosna jest chłodna i deszczowa, objawy niedoboru boru mogą pojawiać się nawet na glebach żyznych. Jeśli wynikają one ze zbyt małej jego zawartości w glebie, konieczne jest doglebowe nawożenie borem. Polecamy zastosowanie nawozu Missibor – jest to całkowicie rozpuszczalny nawóz borowy do stosowania doglebowego po zbiorach owoców lub wczesną wiosną (i dolistnego). Zalecaną dawkę na hektar (5–10 kg) tego nawozu trzeba rozpuścić w 10 l wody, następnie wlać do opryskiwacza napełnionego do połowy wodą przy włączonym mieszadle i uzupełnić wodą do pełna. Należy opryskiwać powierzchnię gleby z użyciem belki herbicydowej. do zabiegów dolistnych polecamy: Bolero w dawce 0,5–2 l/ha, Manni-plex B (2 l/ha), Missibor (0,25 kg/ha), Rheobor (0,5–1 l/ha), Agrocean B (2 l/ha).

Dostosowanie pH gleby w uprawie maliny

Malina ma dużą tolerancję w zakresie pH gleby, chociaż optymalny zakres to 5,5–6,7. Zakwaszenie gleby ogranicza się poprzez wapnowanie. ocena potrzeby wapnowania i dawka wapna zależą od odczynu i kategorii agronomicznej gleby oraz okresu użycia wapna. Na glebach lekkich poleca się używać nawozy wapniowe w formie węglanowej, a na średnich i ciężkich w formie tlenkowej – bardzo szybko pH takich gleb podniesie np. oxyfertil 50% CaO i 15% MgO podany jesienią w ilości 500 kg/ha. Jeśli w glebie analiza wykaże niski poziom Mg (<4 mg na glebach lekkich i <6 mg na glebach średnich i ciężkich), celowe jest użycie nawozów wapniowych z magnezem. Przy optymalnym poziomie Mg należy wybrać nawóz wapniowy bez magnezu, np. wapniak Jurajski (wapno nawozowe węglanowe niezawierające magnezu). Z kolei wapniak Kornicki to nawóz również na bazie kredy, ale z magnezem (skład 50% CaO + MgO 4,5%). Wapnowanie wykonuje się co 3–4 lata w dawkach 500–2500 kg cao/ha w zależności od wyników analizy gleby – wczesną wiosną lub późną jesienią. Wiosną nawozy wapniowe rozsiewa się, gdy powierzchniowa warstwa gleby jest rozmarznięta. Jesienne wapnowanie najlepiej wykonać przed końcem października lub w pierwszej połowie listopada. alternatywnym rozwiązaniem jest coroczne wapnowanie równoważące ilość wapnia wypłukiwanego z pola w ciągu roku, w ilości 200–300 kg CaO/ha. Generalnie na glebach lekkich, o małej buforowości w stosunku do odczynu, wapnowanie wykonuje się częściej i w mniejszych dawkach niż na glebach gliniastych. Stosowanie zbyt wysokich dawek wapna, głównie na glebach lekkich, może doprowadzić do ich przewapnowania i zniszczenia struktury (zwiększa się wówczas nadmiernie przepuszczalność gleb lekkich). nawożenie dolistne wapniemNastępuje też ograniczenie pobierania mikroskładników, takich jak: Fe, Mn, Zn, Cu. Na plantacjach od dawna niewapnowanych, na których istnieje ryzyko niskiej zawartości wapnia przyswajalnego dla roślin, jego ilość można zwiększyć poprzez zastosowanie saletry wapniowej (np. YaraLiva tropicote lub Nitrabor) przy okazji nawożenia azotem. Najszybciej wapń jest pobierany przez rośliny z formy saletrzanej. dobry efekt daje też podawanie roztworu saletry wapniowej poprzez fertygację łącznie z dolistnymi zabiegami tym nawozem. Nie zastąpi to w żadnym wypadku wapnowania plantacji. Wapń dostarczony drogą pozakorzeniową bardzo korzystnie wpływa na parametry owoców (większa masa owoców, zawartość cukrów, kwasów organicznych, suchej masy i witaminy c). duże, jędrne, twarde i trwałe owoce malin są chętnie kupowane przez konsumentów i przemysł. aby takie uzyskać, należy zapewnić odpowiednie zaopatrzenie ich w wapń. w tym celu od momentu wytworzenia pierwszych owoców polecamy wykonać kilkakrotne co 10–14 dni opryskiwanie dolistnymi nawozami wapniowymi – od początku kwitnienia do okresu zawiązywania owoców. Do pierwszych 2–3 zabiegów polecamy Metalosate Calcium w dawce 2 l/ha. wapń w tym nawozie jest uzupełniony unikalnym kompleksem aminokwasów, dzięki czemu pobierany jest praktycznie w ciągu 3 godzin od zabiegu. Do kolejnych oprysków polecamy zastosować Rosatop Ca, Agrocean Ca czy Viflo Cal S, który oprócz wapnia zawiera także nanosrebro, dzięki czemu stymuluje mechanizmy obronne roślin i zdecydowanie poprawia zdrowotność owoców. Polecamy również Folanx Ca 29 (zawiera 40,6% CaO w postaci mrówczanu wapnia) – najbardziej skoncentrowany nawóz wapniowy na rynku, który jest szybko pobierany przez liście i owoce.

Maliny jesiennerosahumus użyźniacz

Maliny jesienne („polana”, „polka”) mają płytki system korzeniowy, dlatego też warto zastosować na początku wegetacji nawozy poprawiające żyzność gleb, np. Rosahumus, który zawiera kwasy humusowe w dawce 3–6 kg/ha (poprawiają dostępność i wykorzystanie składników pokarmowych z nawozów mineralnych, korzystnie wpływają na rozwój systemu korzeniowego oraz na stosunki wodno-powietrzne w glebie i gromadzenie wody po opadach), oraz Delsol – poprawiający sprawność biologiczną gleb. Nawóz ten zdecydowanie zwiększa dostępność i pobieranie fosforu oraz żelaza z gleby. Rosahumus podany dolistnie w dawce 150–200 g/ha + Rosasol 19-19-19 w dawce 3–4 kg/ha zapewni dodatkowo szybki start roślin po zimie. Aby przyspieszyć wzrost roślin po rozpoczęciu okresu wegetacji, można stosować także Fosfiron Mg w dawce 2–3 l/ha, Rosaleaf 2, ASX Makro plus w dawce 2–3 kg/ha, Fertigreen kombi.

Fertygacja w uprawie malin

Gdy wiosna i lato są suche, wraz z nawadnianiem należy stosować nawozy całkowicie rozpuszczalne w wodzie, np. z serii Rosasol. Zaleca się stosowanie fertygacji raz w tygodniu, zużywając w tym celu ok. 10–15 kg nawozów (stężenie pożywki 0,01–0,015%). Do fertygacji malin polecamy – szczególnie na początku wegetacji w celu pobudzenia systemu korzeniowego: Rosasol 15-30-15 i Fosfiron mg. przed kwitnieniem, w okresie intensywnego wzrostu, Rosasol 19-19-19, Fosfiron Mg, a w okresie kwitnienia i owocowania Rosasol 8-17-41 i Rosasol 8-24-34. Przemiennie z Rosasolami warto zastosować saletrę wapniową, Calcinit lub Ducanit.

Barbara Błaszczyńska

Zobacz także : Dostarczaj optymalne ilości NPK i zbieraj maliny wysokiej jakości