Komunikat sadowniczy z dn. 27.06.2013 r. – uprawa śliwy – przędziorki i pordzewiacze

W wielu sadach śliwowych obserwuje się narastające zagrożenie ze strony pordzewiaczy i przędziorków. Wysokie temperatury, jakie miały miejsce jeszcze kilka dni temu sprzyjały intensywnemu namnażaniu tych szkodników.

Należy przeprowadzić lustrację pod kątem występowania przędziorków i pordzewiaczy i jeśli przekroczony został próg zagrożenia (średnio 7 lub więcej przędziorków na liść i do 20 pordzewiaczy na 1 cm kwadratowy liścia w próbie 200 przejrzanych pod binokularem) – wykonać zabieg zwalczający.

Polecane akarycydy to:

Envidor 240 SC i Ortus 05 SC zwalczają oba gatunki szkodników (Ortus w dawce 1,25-1,5l/ha), z kolei Magus 200 SC ma rejestrację tylko w zakresie zwalczania przędziorków.

Ponieważ akarycydy te mają 14 dni karencji zabieg może być konieczny na wczesnych odmianach jeszcze w czerwcu.

Objawy żerowania przędziorków i pordzewiaczy:

• Przy silnym opanowaniu liści śliw przez przędziorki liście szarzeją, żółkną, brązowieją i przedwcześnie opadają. Drzewa takie zawiązują mało pąków kwiatowych na rok następny, a owoce są drobne i niesmaczne.
• Z kolei na młodych pędach śliw zasiedlonych przez pordzewiacza śliwowego występują marmurkowe, ceglastoczerwone przebarwienia i pękające skorkowacenia. Wierzchołki pędów mają skrócone międzywęźla. Często tworzą się tzw. czarcie miotły – licznie wybijające pędy bliżej wierzchołka. Liście śliw są mniejsze, pomarszczone, bardziej sztywne i kruche (mają też wyraźnie grubsze nerwy). Przybierają brązowe zabarwienie. Z czasem porażone liście opadają a wierzchołki pędów zasychają. Bardzo wyhamowuje to wzrost młodych drzewek. Niestety ślady żerowania szkodnika mogą często również wystąpić na skórce śliwek.