Brunatna plamistość gruszy – patogen, objawy, cykl rozwojowy

Patogen

• Chorobę wywołuje grzyb pasożytniczy Diplocarpon soraueri z klasy workowców, rzędu helotkowych.
• Żywicielami grzyba są grusza, pigwa i nieszpułka.
• Choroba występuje powszechnie we wszystkich rejonach uprawy grusz.

Objawy

• Pierwsze objawy choroby mogą pojawić się już w maju, nasilenie choroby wzrasta szybko w czerwcu i w warunkach wilgotnego lata od lipca prawie wszystkie liście grusz mogą być zniszczone przez grzyb.
• Początkowo na młodych liściach pojawiają się małe, okrągłe plamy, najpierw delikatne, połyskujące, o barwie jasnobrunatnej lub karminowej. Plamy te najpierw widoczne są na górnej stronie liści później również na dolnej powierzchni.
• W środkowej części plam pojawiają się czarne, blaszkowate inkrustacje, będące skupieniami zarodników grzyba.
• Początkowo regularne, okrągłe plamy powiększają się i obejmują często większą część liścia. Silnie porażone liście opadają.
• Na owocach powstają małe, zagłębione plamy.
• Na zielonych, wierzchołkowych częściach pędów powstają najpierw ciemnobrunatne plamy, a następnie ciemne wzniesienia.

Cykl rozwojowy

• Źródłem choroby są porażone, opadłe liście gruszy, na których tworzą się miseczkowate owocniki stadium doskonałego grzyba tak zwane apotecja.
• W owocnikach powstają liczne worki a w nich zarodniki workowe dojrzewające wiosną, w okresie rozwijania się pierwszych liści grusz.
• Grzyb może także zimować w stadium konidialnym w opadłych liściach grusz. Na opadłych liściach tworzą owocniki zwane acerwulusami a w nich liczne, zwarte trzonki konidialne. W acerwulusach tworzą się charakterystyczne czterokomórkowe zarodniki konidialne.
• Stadium doskonałe odgrywa większą rolę w infekcjach pierwotnych liści gruszy.
• Okres inkubacji, od chwili infekcji do ujawnienia się pierwszych objawów wynosi około 10 dni.