Nawożenie kwasami humusowymi (cz. 1)
Jak pisałem niedawno, zawartość próchnicy w glebie jest jednym z najważniejszych czynników decydujących o żyzności gleb oraz wpływających na wzrost roślin, wysokość plonu i jego jakość. Niestety większość gleb Polski jest ubogich w próchnicę. W zależności od regionu gleby ubogie w próchnicę i słabo próchniczne (tj. o zawartości poniżej 2% próchnicy) stanowią 40-72% gruntów rolnych. W ostatnich 10 latach zawartość próchnicy w glebach Polski spadła o ok. 40% i jest najniższa spośród krajów Unii Europejskiej.
To groźne zjawisko skutkuje degradacją gleb i stratami azotu, potasu, magnezu. Aby zapobiec utracie składników pokarmowych oraz poprawić wzrost i plonowanie, polecam stosowanie Rosahumusu.
Kilka faktów o próchnicy na początek:
• Próchnica poprawia zasobność gleb.
• Jej związki mogą zmagazynować 4 do 12 razy więcej składników pokarmowych niż część mineralna gleby.
• Zwiększa też zdolności buforowe gleb, regulując i stabilizując ich odczyn.
• Związki próchniczne mają wysoką pojemność wodną. Mogą zatrzymać nawet 5-krotnie więcej wody niż same ważą i to w formie dostępnej dla roślin.
• Głównym składnikiem próchnicy są kwasy humusowe.
Kwasy humusowe są wspaniałym naturalnym, organicznym źródłem dostarczenia roślinom i glebie skoncentrowanej dawki składników pokarmowych, witamin i mikroelementów.
Skąd biorą się kwasy humusowe?
Kwasy humusowe są produktem rozkładu resztek organicznych. Mogą pochodzić np. z obornika czy kompostu. Natomiast kwasy humusowe w Rosahumusie pochodzą z leonardytów – złoży wydobywanych w kopalniach odkrywkowych. Leonardyty to produkt milionów lat rozkładu resztek roślinnych obumarłych bez dostępu powietrza. Leonardyty słyną ze swoich właściwości kondycjonujących glebę. (sprawdź: gdzie i kiedy odkryto i opisano leonardyty po raz pierwszy?)
Aktywność kwasów humusowych z Leonardytów jest 5 krotnie wyższa od kwasów humusowych pochodzących z innych źródeł (obornik, kompost). Wynika to z faktu, że substancja organiczna jest już całkowicie rozłożona. Natomiast substancja organiczna w kompoście czy oborniku jest szybko mineralizowana bez tworzenia żyznego humusu.
Zawartość kwasów humusowych w 1 kg Rosahumusu odpowiada ilości kwasów humusowych w około 30 tonach obornika.
Korzyści wynikające ze stosowania kwasów humusowych
Kwasy humusowe podnoszą żyzność gleby dzięki wysokiej pojemności wymiany kationowej, zawartości tlenu i ponadprzeciętnej pojemności wodnej. Mają zdolność wiązania nierozpuszczalnych jonów metali, tlenków i wodorotlenków i powolnego ich uwalniania w miarę zapotrzebowania roślin. W związku z powyższymi cechami, możemy mówić o 3 typach działania: fizycznym, chemicznym i biologicznym.
Fizyczne działanie kwasów humusowych:
• Modyfikują strukturę gleby,
• Zwiększają pojemność wodną gleby a przez to zmniejszają zagrożenie suszą,
• Zapobiegają pękaniu gleby, powierzchniowemu odpływowi wody i erozji gleby poprzez zwiększenie zdolności koloidów do wiązania wody,
• Poprawiają strukturę, zapobiegają utracie wody i składników pokarmowych w lekkich glebach piaszczystych,
• Rozluźniają gleby zwięzłe i poprawiają ich przewietrzanie,
• Ciemniejszy kolor gleby zwiększa absorpcję energii słonecznej.
Chemiczne działanie kwasów humusowych:
• Neutralizują pH gleby,
• Wzbogacają glebę w substancje organiczne i mineralne,
• Poprawiają dostępność składników pokarmowych i wody dla roślin,
• Zatrzymują rozpuszczalne w wodzie nawozy mineralne w strefie korzeniowej i zmniejszają ich wypłukiwanie,
• Działają jako naturalny czynnik chelatujący jonów metali w środowisku zasadowym i ułatwiają ich pobieranie przez system korzeniowy,
• Posiadają ekstremalnie wysoką pojemność wymiany kationowej,
• Zwiększają konwersję składników pokarmowych (NPK i mikroelementów) do form dostępnych dla roślin,
• Zwiększają pobieranie azotu przez rośliny,
• Zmniejszają reakcje fosforu z wapniem, żelazem, magnezem i glinem przez co zwiększają ich dostępność dla roślin,
• Uwalniają CO2 z CaCO3 umożliwiając użycie w fotosyntezie,
• Pomagają eliminować chlorozy spowodowane brakiem żelaza,
• Zmniejszają dostępność substancji toksycznych z gleby.
Biologiczne działanie kwasów humusowych
• Stymulują wzrost roślin (wyższa produkcja biomasy) poprzez przyspieszanie podziałów komórek, zwiększenie stopnia rozwoju systemu korzeniowego i zwiększenie suchej masy plonu,
• Działają jako organiczne katalizatory wielu procesów biologicznych,
• Stymulują enzymy roślin i zwiększają ich produkcję,
• Zwiększają naturalną odporność roślin na choroby i szkodniki,
• Stymulują wzrost korzeni, szczególnie pionowych, przez co zwiększają pobieranie składników pokarmowych,
• Zwiększają oddychanie korzeniowe,
• Sprzyjają tworzeniu chlorofilu, cukrów i aminokwasów w roślinach i wspomagają fotosyntezę,
• Zwiększają zawartość witamin i minerałów w roślinach,
• Pogrubiają ściany komórkowe w owocach i przedłużają okres przechowywania i przydatności do sprzedaży,
• Zwiększają zdolność kiełkowania nasion i ich żywotność,
• Poprawiają jakość plonu, wygląd i wartość odżywczą,
• Stymulują wzrost i namnażanie pożytecznych mikroorganizmów glebowych (m.in. Azotobacter i Nitrosomonas).
Korzyści
Jak widać lista sposobów działania kwasów humusowych jest bardzo długa. Jakie są korzyści z ich stosowania? Możemy zaklasyfikować jako ekologiczne i ekonomiczne.
Korzyści ekologiczne
Gleby z wysoką zawartością kwasów humusowych są gwarancją słabego wypłukiwania azotu i optymalnego działania odżywczego. Dobrze rozwinięty system korzeniowy, który powstaje dzięki wysokiej zawartości kwasów humusowych chroni przed azotanami i pestycydami zmieszanymi z wodami gruntowymi. Ponadto niska zawartość azotanów jest wskaźnikiem i warunkiem uznania jako „rolnictwo ekologiczne”.
Zmniejszają problem zasolenia gleb. Kwasy humusowe są zdolne do obniżania stężenia soli (mineralnych), których zbyt wysokie stężenie działa toksycznie na rośliny. Szczególnie skutecznie redukowane jest zagrożenie zbyt wysokim stężeniem NH4, co jest szczególnie ważne dla młodych roślin. Ogólnie kwasy humusowe redukują poparzenia korzeni wynikające ze zbyt wysokiego stężenia soli mineralnych w glebie.
Kwasy humusowe skutecznie działają przeciw erozji gleby. Jest to osiągane poprzez lepsze działanie koloidów glebowych, lepszy rozwój systemu korzeniowego i lepszy wzrost roślin.
Korzyści ekonomiczne
Korzyści ekonomiczne ze stosowania kwasów humusowych mogą wynikać z oszczędności w nawożeniu oraz poprawy ilościowej i jakościowej plonu.
Jak wiemy, kwasy humusowe „magazynują” w glebie więcej wody i składników mineralnych, zapobiegając ich wypłukiwaniu. Dlatego możliwe jest zmniejszenie nawożenia mineralnego i zachowanie takiego samego plonu – potwierdziło to wiele doświadczeń na nawozie Rosahumus.
Z drugiej strony kwasy humusowe stymulują wzrost i rozwój roślin. Nasze doświadczenia wykazały, że stosowanie Rosahumusu jest szczególnie efektywne w młodych sadach. Silny rozwój drzewek w pierwszym i drugim roku wegetacji po zastosowaniu Rosahumusu gwarantuje sukces w następnych latach. Wyniki naszych doświadczeń dowiodły, że możliwe jest otrzymanie nawet 2-krotnie wyższego plonu.
W drugiej części tego artykułu opisuję rezultaty doświadczeń w stosowaniu Rosahumusu na uprawach sadowniczych oraz omawiam sposoby jego stosowania. Kliknij tutaj aby przejść do części drugiej.
Oficjalna strona nawozu Rosahumus: www.Rosahumus.pl
[zdjęcie Rosahumus+fiolka]
Jak pisałem niedawno, zawartość próchnicy w glebie jest jednym z najważniejszych czynników decydujących o żyzności gleb oraz wpływających na wzrost roślin, wysokość plonu i jego jakość. Niestety większość gleb Polski jest ubogich w próchnicę. W zależności od regionu gleby ubogie w próchnicę i słabo próchniczne (tj. o zawartości poniżej 2 % próchnicy) stanowią 40-72% gruntów rolnych. W ostatnich 10 latach zawartość próchnicy w glebach Polski spadła o ok. 40% i jest najniższa spośród krajów Unii Europejskiej.
To groźne zjawisko skutkuje degradacją gleb i stratami azotu, potasu, magnezu. Aby zapobiec utracie składników pokarmowych oraz poprawić wzrost i plonowanie, polecam stosowanie Rosahumusu.
—
LINK: Odwołanie do czynników żyzności: Kliknij tutaj, jeśli chcesz zapoznać się z moim artykułem o czynnikach wpływających na żyzność gleby.Kilka faktów o próchnicy na początek:
• Próchnica poprawia zasobność gleb.
• Jej związki mogą zmagazynować 4 do 12 razy więcej składników pokarmowych niż część mineralna gleby.
• Zwiększa też zdolności buforowe gleb, regulując i stabilizując ich odczyn.
• Związki próchniczne mają wysoką pojemność wodną. Mogą zatrzymać nawet 5-krotnie więcej wody niż same ważą i to w formie dostępnej dla roślin.
• Głównym składnikiem próchnicy są kwasy humusowe.
Kwasy humusowe są wspaniałym naturalnym, organicznym źródłem dostarczenia roślinom i glebie skoncentrowanej dawki składników pokarmowych, witamin i mikroelementów.
[zdjęcie: cząsteczka kw. Hum.]
Skąd biorą się kwasy humusowe?
Kwasy humusowe są produktem rozkładu resztek organicznych. Mogą pochodzić np. z obornika czy kompostu. Natomiast kwasy humusowe w Rosahumusie pochodzą z leonardytów – złoży wydobywanych w kopalniach odkrywkowych. Leonardyty to produkt milionów lat rozkładu resztek roślinnych obumarłych bez dostępu powietrza. Leonardyty słyną ze swoich właściwości kondycjonujących glebę.
[zdjęcie: kopalnia]
Aktywność kwasów humusowych z Leonardytów jest 5 krotnie wyższa od kwasów humusowych pochodzących z innych źródeł (obornik, kompost). Wynika to z faktu, że substancja organiczna jest już całkowicie rozłożona. Natomiast substancja organiczna w kompoście czy oborniku jest szybko mineralizowana bez tworzenia żyznego humusu.
Zawartość kwasów humusowych w 1 kg Rosahumusu odpowiada ilości kwasów humusowych w około 30 tonach obornika.
Korzyści wynikające ze stosowania kwasów humusowych
Kwasy humusowe podnoszą żyzność gleby dzięki wysokiej pojemności wymiany kationowej, zawartości tlenu i ponadprzeciętnej pojemności wodnej. Mają zdolność wiązania nierozpuszczalnych jonów metali, tlenków i wodorotlenków i powolnego ich uwalniania w miarę zapotrzebowania roślin. W związku z powyższymi cechami, możemy mówić o 3 typach działania: fizycznym, chemicznym i biologicznym.
Fizyczne działanie kwasów humusowych:
• Modyfikują strukturę gleby,
• Zwiększają pojemność wodną gleby a przez to zmniejszają zagrożenie suszą,
• Zapobiegają pękaniu gleby, powierzchniowemu odpływowi wody i erozji gleby poprzez zwiększenie zdolności koloidów do wiązania wody,
• Poprawiają strukturę, zapobiegają utracie wody i składników pokarmowych w lekkich glebach piaszczystych,
• Rozluźniają gleby zwięzłe i poprawiają ich przewietrzanie,
• Ciemniejszy kolor gleby zwiększa absorbcję energii słonecznej.
[zdjęcie: pustynia – zwiększenie pojemności wodnej]
Chemiczne działanie kwasów humusowych:
• Neutralizują pH gleby,
• Wzbogacają glebę w substancje organiczne i mineralne,
• Poprawiają dostępność składników pokarmowych i wody dla roślin,
• Zatrzymują rozpuszczalne w wodzie nawozy mineralne w strefie korzeniowej i zmniejszają ich wypłukiwanie,
• Działają jako naturalny czynnik chelatujący jonów metali w środowisku zasadowym i ułatwiają ich pobieranie przez system korzeniowy,
• Posiadają ekstremalnie wysoką pojemność wymiany kationowej,
• Zwiększają konwersję składników pokarmowych (NPK i mikroelementów) do form dostępnych dla roślin,
• Zwiększają pobieranie azotu przez rośliny,
• Zmniejszają reakcje fosforu z wapniem, żelazem, magnezem i glinem przez co zwiększają ich dostępność dla roślin,
• Uwalniają CO2 z CaCO3 umożliwiając użycie w fotosyntezie,
• Pomagają eliminować chlorozy spowodowane brakiem żelaza,
• Zmniejszają dostępność substancji toksycznych z gleby.
[zdjęcie: chylat kwasów humusowych\]
Biologiczne działanie kwasów humusowych
• Stymulują wzrost roślin (wyższa produkcja biomasy) poprzez przyspieszanie podziałów komórek, zwiększenie stopnia rozwoju systemu korzeniowego i zwiększenie suchej masy plonu,
• Działają jako organiczne katalizatory wielu procesów biologicznych,
• Stymulują enzymy roślin i zwiększają ich produkcję,
• Zwiększają naturalną odporność roślin na choroby i szkodniki,
• Stymulują wzrost korzeni, szczególnie pionowych, przez co zwiększają pobieranie składników pokarmowych,
• Zwiększają oddychanie korzeniowe,
• Sprzyjają tworzeniu chlorofilu, cukrów i aminokwasów w roślinach i wspomagają fotosyntezę,
• Zwiększają zawartość witamin i minerałów w roślinach,
• Pogrubiają ściany komórkowe w owocach i przedłużają okres przechowywania i przydatności do sprzedaży,
• Zwiększają zdolność kiełkowania nasion i ich żywotność,
• Poprawiają jakość plonu, wygląd i wartość odżywczą,
• Stymulują wzrost i namnażanie pożytecznych mikroorganizmów glebowych (m.in. Azotobacter i Nitrosomonas).
[korzenie truskawki]
Korzyści
Jak widać lista sposobów działania kwasów humusowych jest bardzo długa. Jakie są korzyści z ich stosowania? Możemy zaklasyfikować jako ekologiczne i ekonomiczne.
Korzyści ekologiczne
Gleby z wysoką zawartością kwasów humusowych są gwarancją słabego wypłukiwania azotu i optymalnego działania odżywczego. Dobrze rozwinięty system korzeniowy, który powstaje dzięki wysokiej zawartości kwasów humusowych chroni przed azotanami i pestycydami zmieszanymi z wodami gruntowymi. Ponadto niska zawartość azotanów jest wskaźnikiem i warunkiem uznania jako „rolnictwo ekologiczne”.
[zielony laur, info o certyfikatach Rosahumusu]
Zmniejszają problem zasolenia gleb. Kwasy humusowe są zdolne do obniżania stężenia soli (mineralnych), których zbyt wysokie stężenie działa toksycznie na rośliny. Szczególnie skutecznie redukowane jest zagrożenie zbyt wysokim stężeniem NH4, co jest szczególnie ważne dla młodych roślin. Ogólnie kwasy humusowe redukują poparzenia korzeni wynikające ze zbyt wysokiego stężenia soli mineralnych w glebie.
Kwasy humusowe skutecznie działają przeciw erozji gleby. Jest to osiągane poprzez lepsze działanie koloidów glebowych, lepszy rozwój systemu korzeniowego i lepszy wzrost roślin.
[schemat: koncentracja azotanów]
Korzyści ekonomiczne
Korzyści ekonomiczne ze stosowania kwasów humusowych mogą wynikać z oszczędności w nawożeniu oraz poprawy ilościowej i jakościowej plonu.
Jak wiemy, kwasy humusowe „magazynują” w glebie więcej wody i składników mineralnych, zapobiegając ich wypłukiwaniu. Dlatego możliwe jest zmniejszenie nawożenia mineralnego i zachowanie takiego samego plonu – potwierdziło to wiele doświadczeń na nawozie Rosahumus.
Z drugiej strony kwasy humusowe stymulują wzrost i rozwój roślin. Nasze doświadczenia wykazały, że stosowanie Rosahumusu jest szczególnie efektywne w młodych sadach. Silny rozwój drzewek w pierwszym i drugim roku wegetacji po zastosowaniu Rosahumusu gwarantuje sukces w następnych latach. Wyniki naszych doświadczeń wykazały, że możliwe jest otrzymanie nawet 2-krotnie wyższego plonu.
[zdjęcie jabłonie Kozietuły (2)]
W kolejnej części tego artykułu opiszę rezultaty doświadczeń w stosowaniu Rosahumusu na uprawach sadowniczych oraz omówię sposoby jego stosowania. Zapraszam w przyszłym tygodniu!